مقایسه تاثیر سه رقوم قرارگیری سنگ¬چین بر پایداری آن در محل تکیه¬گاه پل واقع در قوس 90 درجه بر اساس آستانه حرکت ذرات سنگ¬چین

آب­شستگی نوعی از فرسایش است که در اثر جریان آب در سواحل دریاها و رودخانه­ها و در اطراف سازه­های احداث شده در آنها به وقوع می­پیوندد. این پدیده در قوس رودخانه به علت وجود جریان­ ثانویه، نسبت به کانال مستقیم تشدید می­گردد، لذا توجه به موضوع فرسایش، کنترل و کاهش آن در این بخش از رودخانه­، دارای اهمیت ویژه­ای می­باشد. استفاده از سنگ­چین(ریپ رپ) یکی از متداول­ترین روش­ها جهت حفاظت سواحل و بستر رودخانه­ می­باشد. در این تحقیق، رقوم قرارگیری سنگ­چین در محل تکیه­گاه پل­های واقع در قوس 90 درجه رودخانه مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق به منظور مشاهده و تحلیل رفتار سنگ­چین با چگالی­ها و اندازه­های مختلف و در سه سطح هم­تراز و بالا­تر و پایین تر از رسوبات بستر و به ازای قطرهای75/4 ،52/9، 7/12و 05/19 میلی­متر و چگالی های مختلف سنگ­چین (51/1، 05/2 و 65/2) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سنگ­چین  هم تراز با بستر بیشترین میزان پایداری و سنگ­چین بالاتر از بستر کمترین میزان پایداری را دارند.